حال ناخوش بورس ایران

بورس ایران در سال 1402، با وجود تورم 41 درصدی ، رشدی در محدوده 11.7 درصد تجربه کرد تا زیان هنگفتی را نصیب سهامداران و سرمایه‌گذاران کند .

به گزارش پایگاه خبری آینه مردم به نقل از اقتصاد ۱۰۰:بورس تهران در سال گذشته روزهای سختی را پشت سر گذاشت. این وضعیت البته در ماه‌های ابتدایی سال جاری نیز تداوم دارد .

پارلمان خصوصی ایران در گزارشی اعلام کرده است: بورس تهران سال ۱۴۰۳ را در حالی آغاز کرد که ارزش دلاری آن در یکی از پایین‌ترین رکوردها نزدیک به ۱۴۰ میلیارد دلار قرار داشت و به‌واسطه افزایش سود ریالی شرکت‌های حاضر در بازار، نسبت قیمت به سود (P/E) بازار به وضعیت مناسبت‌تری رسیده بود. در این میان، صعودی شدن بازار ارز و عبور قیمت دلار غیررسمی از ۶۰ هزار تومان، سیگنال دیگری بود که باوجود نداشتن اثر کوتاه‌مدت روی نرخ ارز دولتی و سود محقق شده شرکت‌ها، می‌توانست تضمینی برای بهبود سودآوری شرکت‌ها از محل تورم و رشد نرخ تسعیر در میان‌مدت باشد؛ اما تداوم تنش‌های منطقه‌ای و ورود جنگ غزه به مراحل جدید، مانع جدی برای پیروی بورس از بازار ارزش شد و در سایه تردید سهامداران و تشدید خروج پول از بازار، چیزی جز نوسان‌های دوره‌ای و موقتی نصیب سهامداران نکرد.

در آن‌سوی ماجرا، کوچ پرحجم نقدینگی از بورس به سمت بازارهای فیزیکی ارز و طلا و از آن بدتر داغ شدن دوباره بازار رمزارزها، تهدید بزرگی برای زمین‌گیر ماندن بازار سرمایه در سال ۱۴۰۳ است و به نظر می‌رسد اگر از همین ابتدای سال، تکلیف سیاست‌گذاران با این بازار روشن نشود، برگردان آن به ریل اصلی بعد از هیجانی شدن بازارهای موازی کار بسیار سختی خواهد بود.

گرچه برخی از مدعیان فهم اقتصادی، رشد قیمت در بورس و رونق بازار سرمایه را عامل رشد تورم می‌دانند اما درواقع، رشد بورس در بلندمدت شاید قادر به تحریک تورم هم باشد اما پیش از آن، تأثیر زیادی روی ساماندهی اقتصاد، هدایت نقدینگی به سمت تولید، بهبود سطح معیشت جامعه و رشد درآمدهای دولت از محل مالیات دارد؛ پس رونق بورس حتی در شرایط فعلی که دولت پیگیری سیاست‌های مهار تورم است، بهترین راهکار برای ساماندهی اقتصاد و بازارها محسوب می‌شود.

بازار سرمایه ایران بعد از اصلاح عمیقی که از اواسط مرداد ۱۳۹۹ آغاز کرده بود، چندین بار مترصد بازگشت به روند صعودی شد اما هر بار به دلایلی این تلاش ناکام ماند. آخرین بار، آبان ۱۴۰۱ بود که شاخص بورس توانست با برگشی قدرتمند از کف ۱.۳ میلیون واحد به سمت سقف تاریخی حمله کند و فقط طی ۶.۶ ماه به رکود بیش از ۲.۵ میلیون واحد برسد.

البته این حرکت صعودی بورس، پایان خوشی نداشت و از ۱۷ اردیبهشت ۱۴۰۲ و در شرایطی که فعالان بازار اصلاح را محتمل می‌دیدند به‌یک‌باره دچار ریزش عجیبی شد که بخش عمده سود سهامداران را بلعید. بعدتر مشخص شد دلیل این ریزش، نامه‌ای از محمد مخبر، معاون اول رئیس‌جمهوری در مورد نرخ خوراک پتروشیمی بوده که قبل از انتشار و ابلاغ عمومی، احتمالاً برخی از بازیگران بزرگ بازار از آن مطلع بودند و با فروش سنگین، مقدمات ریزش دوباره بورس را فراهم آوردند.

این اتفاق عملاً آخرین تلاش بورسی‌ها برای بازگشت به اوج را عقیم کرد و در ادامه با کاهش حدنصاب صندوق‌های درآمد ثابت برای خرید سهام از ۱۵ درصد به ۱۰ درصد، افزایش چندباره نرخ بهره و همچنین تثبیت نرخ ارز نیما دو در محدوده ۳۸ تا ۴۰ هزار تومان، عملاً امیدهای ضعیفی هم که در بازار باقی مانده بود از بین رفت.

حال باید منتظر بود تا ببینیم سیاستگذاران اقتصادی کشور آیا درمانی برای این بورس بیمار پیدا خواهند کرد؟

انتهای پیام/